ARK
“When you leave, all you take is your memories.
And I wanna take mine of you with me”
– Lana Del Rey
Voice over Johannes Verschaeve
Sarah De Vos (°1985) is een Belgische kunstenaar, bekend om haar visueel meeslepende werk van bijna fotografische kwaliteit, dat thema’s verkent zoals transformatie, reflectie en de wisselwerking tussen toeschouwer en beeld. Haar inspiratie haalt ze uit muziek, kunstgeschiedenis en de voortdurende spanning tussen mens en natuur in hun respectieve creatieve processen. Nick Cave, Sonic Youth, oude Griekse sculpturen, Gerhard Richter en Luc Tuymans verweven zich in het universum van Sarah De Vos, terwijl zij haar eigen persoonlijke stempel drukt op de kunstgeschiedenis.
In haar laatste album ‘ARK’ vertrekt Sarah De Vos vanuit de drie elementen die volgens filosoof, neurowetenschapper en psychiater Iain McGilchrist nodig zijn om een zinvol leven te leiden: gemeenschap, verbinding met de natuur en een relatie met het heilige of goddelijke door middel van poëzie, muziek, kunst of religie. De werken in dit album vormen een persoonlijke reflectie op de vraag wat we meenemen in de ark van onze herinneringen, wie en wat er toe doet.
De schilderijen komen samen als stukjes van een puzzel, waarbij elk fragment bijdraagt aan een verkenning van het bestaan—een eerbetoon aan de subtiele gebaren en kleine details die het leven vreugde en betekenis geven. Ze nodigen de kijker uit om na te denken over hun eigen gekoesterde herinneringen, hun persoonlijke ‘ARK’. Zoals de Vanitas-afbeeldingen van eeuwen geleden creëert De Vos een zachte memento mori door elementen als de warmte van een kaars, de rijpheid van een appel of de delicate takken van een varen. We worden geconfronteerd met onze eigen sterfelijkheid en ons schijnbare onvermogen om de natuur te beheersen, vooral bij het overdenken van de immense kracht van de zee. Zelfs de goden, ooit als almachtig beschouwd, tonen sporen van kwetsbaarheid, die onze eigen menselijke beperkingen weerspiegelen.
Het schilderij ‘Gods’, een close-up van de oostelijke gevel van het Parthenon, waarop Aphrodite (Liefde) leunt op Gaia (Aarde), brengt de drie pijlers van McGilchrist samen: saamhorigheid, natuur en het goddelijke. Doorheen de werken benadrukt de wisselwerking tussen door de mens gemaakte en natuurlijke elementen de spanning tussen de menselijke ambitie om de natuur te vormen of te beheersen en de krachtige cycli van creatie en vernietiging van de natuur zelf. De twee kinderen in het album verwijzen naar het idee van familie en gemeenschap, maar ook naar de voortdurende poging van de mens om de natuur te overheersen. De actie van het meisje dat een boom beklimt, contrasteert met de bijna zwevende houding van de jongen boven het zand, beide suggereren een verlangen om de grenzen van de natuur te overstijgen. Toch blijven de figuren in elk schilderij ambigu opgeschort binnen de natuurlijke wereld om hen heen.
Sarah De Vos componeert een album van het bestaan door ogenschijnlijk kleine gebaren uit het dagelijks leven, en onthult hoe eerbiedig we gehecht raken aan zowel mensen als objecten. Deze verbindingen zijn doordrenkt van ons verlangen om boven de sterfelijkheid uit te stijgen, en het is misschien juist ons scherpe bewustzijn van onze eigen kwetsbaarheid dat ons ertoe aanzet om er des te sterker aan vast te houden.
Sarah De Vos heeft tal van tentoonstellingen gehad in België en Nederland. Haar werk is opgenomen in de collecties van UPC Duffel, de Nederlandsche Bank, FOD Buitenlandse Zaken, Mu.ZEE en verschillende privécollecties. Sarah nam deel aan de Biënnale van de Schilderkunst in Deinze en de Triënnale van Brugge en publiceerde in 2021 haar eerste monografie.